Een mandje fruit voor de herstellende

Toen ik na mijn operatie eventjes thuis moest zitten, heb ik erg veel steun gehad van mijn vrienden en familie. Het leukste vond ik nog het mandje fruit die ik bezorgd kreeg. Een mandje fruit, wie weet nou dat ik dat echt geweldig vind? Dat kon maar een iemand zijn en toen ik het kaartje opende moest ik lachen. Het was van een oude vriend, waar ik vroeger ontzettend intens bevriend mee was, maar helaas verwaterde. We spreken elkaar nog een keer in het jaar, en dan is het altijd weer als vanouds. Hij is de enige die volgens mij precies weet hoe ik in elkaar steek. Het was dan ook geen verassing dat het mandje fruit van hem af kwam, wat wel een verassing was, was de deurbel die drie dagen later ging en hij op de stoep stond, met nog een mandje fruit! Hij was in de buurt en wilde zien hoe het met mij ging. Dit kon ik waarderen, dat hij echt aan mij dacht. Je weet, in tijden van ziekte, wel snel wie je echte vrienden zijn, op een positieve manier! Hij is zelfs een paar dagen gebleven om mij te helpen.